Zo even een kort berichtje van mij.. Ik ben erg kapot en zit er een beetje doorheen, maar hé! Opgeven is geen optie 
Om half twee stonden mijn ouders op om papa klaar te maken voor zijn grote dag. Als ontbijt heeft hij pannenkoeken gegeten voor de energie. Ik lag nog te slapen op de plek waar hun ontbeten maar lag zo in coma dat ik er gelukkig niet wakker van werd. Tussen drie en half vier is papa begonnen aan zij afdaling naar beneden. Hij moest daar voor half vijf staan, want dan begon de tour. Nu om half vijf is hij begonnen aan de klom.
Toen mama en ik wakker werden om acht uur, hadden we een sms dat hij bij bocht achttien stond en dat hij last had van zijn knie.. Nou wij dus terug gesmst dat hij maar rustig aan moest doen en regelmatig moest rusten ipv eigenwijs doorfietsen.
Om kwart over negen stonden wij bovenaan bij Palais du Sports (waar ook de finish was) te kijken naar de deelnemers die over de finish kwamen. Om negen uur zou ik moeten beginnen bij de KWF stand, maar ik ging al om half negen helpen omdat ik geen mooie foto's kon maken wegens de belichting en mensen die voor me dringden om ook goed te kunnen kijken. Ik had ook even geen zin in alle drukte om me heen en bij de stand was het lekker rustig. Mama bleef wel kijken.
De KWF stand was awesome!!! 
Wat je moest doen was de deelnemers (of hun familieleden) de dankbetuigingen overhandigen (soort oorkonde van de KWF uit). Dat ging per team, individueel of de Zus. De Zus is letterlijk een zusje van de Zes. Je hebt dus Alpe d' HuZes en Alpe d' HuZus. De Zes mensen gaan vaker op en neer en moeten ook meer geld ophalen. De Zus mensen gaan maar een keer om het gevoel mee te krijgen bijvoorbeeld en hoeven ook een stuk minder geld op te halen. Vraag me niet hoeveel ieder, maar iedere deelnemer is verplicht blijkbaar om een geldbedrag op te halen.
Om tien uur kregen we een sms dat papa in bocht tien was en stil gezet werd door het medische team. Die rijden daar met de Motards rond. Ofwel een soort van veiligheidsmensen op de motor en sommige hebben een arts achterop zitten. Hij werd geadviseerd om nu te stoppen en opgehaald te worden door een Skodawagen of heeeel rustig aan te doen. Natuurlijk koos ons pap voor dat laatste. Vervolgens kregen we een sms rond elf uur dat ze zijn knie hadden ingetaoed en dat hij zich bij bocht zeven bevond. Het zou nog wel even duren..
Ik ben gewoon blijven staan bij de KWF stand en heb de bakken van de teams uitgezocht en op alfabetische volgorde gezet (de meeste dan). Sommige letters zaten verkeerd en het stond wel op letter, maar verder wel kris kras door elkaar en daar werd ik een beetje gek van. Ik was eigenlijk om twaalf uur klaar, maar vond het zo leuk en was zo lekker bezig dat ik gewoon bleef en daar hadden de andere standleden geen problemen mee 
Toen ik net klaar was met een bak en aan een volgende wou beginnen, kreeg ik een sms dat papa aan het afdalen was naar de finish. Dus ik ben gauw met camera naar de finish gerend en werd naar voren geduwd door lieve toeschouwers daar om foto's te kunnen nemen. Ook had een man mijn email-adres gevraagd en hij zou ook foto's doorsturen, echt kei lief!! Papa kwam om kwart voor een binnen. Helaas zijn mijn foto's mislukt omdat in alle haast mijn instellingsknopje is verdraaid en mijn foto's overbelicht zijn en wazig. Dus maar goed dat die man foto's heeft!
Daarna ben ik terug gegaan naar het appartement en zijn papa en mama naar de medische post gegaan om zijn knie na te laten kijken voor de zekerheid. Hij heeft een ontstoken knie en vocht in zijn knie en moet veel rust houden...
Toen ze terug kwamen bleek de voorwiel slap te zijn. Gelukkig komt morgen de ANWB langs en kunnen we toch nog morgen vertrekken 
Het is allemaal wel leuk dat vrijwilligen en de sfeer, maar ook slopend. Zoveel emotie, niet echt goed kunnen slapen, vroeg uit bed dus ja... Dan komt de man met de hamer en BAM! Maar goed, ik mis mijn vogels en andere dieren enorm! Het zijn toch mijn kindjes eigenlijk 
En ik wil gewoon graag thuis zijn met mijn eigen spulletjes en bed en Stef! Vrienden en collega's weer zien 
Ja ik doe misschien net alsof ik ze maanden niet gezien heb, maar ik ben niet echt een reispersoon. Vind het leuk om ergens naar toe te gaan, maar dit deel van de Alpen is naar mijn mening niet veel aan. Het is een echt skigebied dus ik ben snel uitgekeken op de omgeving. Het mooie zit als je naar beneden loopt en dat gaan we niet doen want ik heb een conditie van 0 dus naar boven komen is een hel Dit gebied is volgens mij op zijn mooist als het ondergesneeuwd ligt. Als ik in de verte de Alpen kijk die sneeuw op de toppen hebben liggen is het een prachtig gezicht! Ooit wil ik nog wel terug naar de Franse Alpen, maar dan wel een gedeelte waar je mooi kan wandelen 
O, de foto's willen maar niet aankomen bij Stef dus het gaat helaas toch niet lukken.. Maar ik zal kijken of het me lukt dat zo snel mogelijk te doen als ik thuis ben
Nou het is toch nog een beetje lang geworden 
Ik ga sluiten, morgen geen blog want dan gaan we naar huis Dus tot zover mijn blog's over Alpe d' HuZes, er volgt dus nog een blof met de foto's!
