Gisteren hebben we een nieuwe aanwinst gekregen voor ons demoteam! Een (ongeveer) 8 maanden oude Laplanduil. 
Ze is hartstikke imprint (met de hand grootgebracht zodat de uil ons leert kennen als eigen soort en ons accepteert) en al super zeeg. Men zegt dat er ook al mee is gevlogen. Ze heeft in ieder geval niet stilgezeten, is niet bang van mensen, eet al goed op de hand, zit heerlijk op de hand, je kan ermee lopen zonder dat ze afvliegt, ze is super nieuwschierig, ze knabbelt rustig aan je vingers en praat de hele dag tegen je 
Kortom... Ze is al helemaal op en top zeeg! (ze heeft de mens als partner geaccepteerd) 
Vandaag was het mijn beurt haar te ontmoeten. Ik had al diverse plaatjes van de Laplanduil gezien en ook al wel een paar keer eentje gezien op de valkerij fairs. Ze hadden niet echt een indruk achter gelaten. Alleen dat ze een enorm groot masker hadden. Dus ik ging er eigenlijk heen met de gedachte: 'Leuk een nieuwe uil, hier zal ik me niet snel aan hechten want de Laplanduil trekt me niet zo..'
Maar toen ik haar zag was die gedachten ineens weg en dacht ik: 'WAUW 
' Ik kon toen al niet meer wachten om haar straks op de hand te krijgen.
Naast deze uil, was er ook een nieuwe Siberische Oehoe meegekomen. Een dame van ook ongeveer 8 maanden oud. We wisten niet of ze imprint was of niet, als het wel zou was zouden we haar voorlopig gaan gebruiken om te vliegen en zo niet zou ze al gelijk bij onze Sam in de volière komen. Het bleek dus dat ze gewoon wild was, dus mocht gelijk bij Sam. Op het eerste oog lijkt ze kleiner dan Sam. Niet getreurd, beide zijn ze gesext en Sam is echt een Tarsel (mannetje) en zij echt een Wijfje. Ik hoorde en zag al op een foto van Elzo dat ze meer rode als oranje ogen had en ook erg mooi was. Dus dan kan je het niet laten te gaan kijken. En werkelijkwaar PRACHTIG!!! Die ogen waren echt heel mooi rood/oranje van kleur. Ze is nog aan de donkere kant maar dat veranderd wel een beetje, ze is nog jong dus.. Sam vind haar oke, ze hebben al een tijdje langs elkaar gezeten dus over twee jaar als Samantha (tja.. die grap is te makkelijk gemaakt naast Sam) geslachtsrijp is, zal de echte vonk wel overslaan. Samantha zoekt wel bescherming bij Sam en Sam zit dan een beetje te kijken van: 'Hoe de fuck doe ik dat?!' Haha, mooi koppel samen 
Nadat we Samantha en Sam bekeken hadden zijn we kuikens gaan snijden en daarna werd het dan toch echt tijd om de nieuwe uil op de hand te pakken. Wat verkijk ik me er weer op zeg! Je ziet een grote uil dus verwacht aardig wat gewicht. Maar nee, vederlicht! En ja ik wist dat ze 1070 gram woog, maar op een of andere manier blijf ik erin trappen 
We hebben haar toen nieuwe schoentjes en riempjes aan gedaan en toen was ze niet zo lief meer Gelukkig waren we er snel mee kaar en kon ze lekker tegen me aanhangen en kroelen. Vanwege haar nieuwschierigheid en uiligheid was ze er snel overheen en moest ze weer alles bekijken en het leek alsof ze alles wou beschrijven wat ze zag 
Ondertussen zat ik met collega's Elzo, Lieke en Ellen op Facebook te discusseren over haar naam alleen kwamen we er echt niet uit zoals iedere keer weer Dus ik heb zelfs Frans zijn hulp ingeroepen! Hij kwam aan met 'Bianca'.. Niet echt een naam voor 'n vogel als je het mij vraagt dus de discussies gingen door.. Iedereen bleef maar denken en afkeuren om verschillende redenen zoals
- Het past niet bij haar
- Niks voor een uil
- Ik ken zo iemand en die is niet cool
- Arme uil dat kunnen we haar niet aandoen
- We hebben al eens een vogel met die naam gehad
- Etc..
Aangezien we allemaal best verschillend zijn wat dat betreft kwamen we er niet uit... Maar uiteindelijk kwam het idee om haar te vernoemen naar iemand. Iemand die verwant is aan Falconcrest. Daardoor is Sakervak Tess, vernoemd naar Tessa Vlessert. Toen was de vraag naar wie 
En ineens hadden we het...
Beste collega's, vrienden, familie, geïnteresseerde, vanaf nu mogen jullie de Laplanduil bij deze naam noemen:
Ella 
Ella is vernoemd naar onze collega's Ellen vd Laar & Ellen Kersbergen.
Ellen vd Laar heeft ruim 2,5 jaar bij Falconcrest stage gelopen en gewerkt en een van haar lievelingsvogels waren toch echt de uilen wel. Ook heeft ze ooit bekend gemaakt dat de Laplanduil tot haar favorieten behoort..
Ellen Kersbergen is een vrouw die via een workshop bij Falconcrest is gekomen en niet meer weggegaan. Ze komt zo veel als ze kan op en neer vanuit Amsterdam om een dagje bij de vogels te zijn. Ook al mag ze alleen het eten snijden of een van onze torenvalkjes vliegen, het maakt haar niks uit. Ze is iedere keer dankbaar voor deze unieke kans en geniet met volle teugen!
Kortom dames: jullie hebben deze vernoeming dubbel en dwars verdient 
